Najmniejsze obiekty kosmiczne, wpadające w ziemską atmosferę z prędkością do 72 km/s. W czasie lotu ich ciśnienie jest tak ogromne, że powoduje ono tworzenie się w nich charakterystycznych „odcisków kciuka” tzw. regmaglipty – szczególnie w meteorytach żelaznych.
Są także obiektami o charakterystycznej różnorodnej budowie. Ze względu na skład wyróżnione są meteoryty żelazne stanowiące ok. 5% wszystkich, które znaleźć można na Ziemi. Są to obiekty, które powstały ze zderzeń przeróżnych asteroidów ze sobą, co prowadziło do wybicia ich i znalezienie się w naszej orbicie. Kolejne są to meteoryty żelazno-kamienne, których jest zdecydowanie najmniej, bo jedynie ok. 1 % znajdowanych na naszej planecie. Ich skład to przede wszystkim kryształki oliwinu. Pochodzą one przede wszystkim z przerwy między jądrem, a skorupą planetoidy. Najliczniejsza grupa meteorytów występujących na Ziemi, są tzw. chondryty, które w swojej budowie posiadają 10 % żelaza i składają się głównie z różnego rodzaju krzemianów. Ich liczba to ok 85% „ziemskich meteorytów”, charakteryzują się tym, iż patrząc na ich przekrój, widać wyraźne drobinki metalu. Oczywiście nielicznie występują jeszcze inne rodzaje tzw. meteoryty kamienne czy achondryty.
Wiele osób z ogromną pasją poszukuję, coraz to nowych meteorytów. Jednak niektóre okazy dość trudno poznać od zwykłego kamienia. Dlatego jeśli nie jest się pewnym w swoim odkryciu. Należy owy obiekt poddać badaniu zawartości niklu. Dodatkowo dość sprawdzoną metodą jest metoda z magnesem. Meteoryty, bowiem przyciągają magnes do siebie, wyjątkiem są także niektóre „zwykłe kamienie” , które także mają taką możliwość. Wówczas należy dany meteoryt porównać do innego kamienia, o tej samej wielkości. Meteoryty są obiektami, zawsze cięższymi od kamieni ziemskich będąc nawet takich samych wymiarów.